[77] "Złodziejka książek" - Markus Zusak

 Autor: Markus Zusak

Tytuł oryginału: "The Book Thief"

Liczba stron: 496

Gatunek: Literatura współczesna/piękna/dramat

Wydawnictwo: Nasza Księgarnia

Moja ocena: 10/10

Markus Zusak - urodził się w Sydney w 1975 roku i jest znany czytelnikom na całym świecie. Jego pierwsza powieść, "The Underdog", zyskała uznanie krytyków w Australii. Napisana w 2005 roku "Złodziejka książek" stała się jego - do tej pory - najsłynniejszą powieścią. Zusak mieszka w Sydney, gdzie pisze, czasem pracuje też jako nauczyciel angielskiego w szkole średniej oraz gra w drużynie piłkarskiej, która nigdy nie zwycięża.

Liesel Meminger swoją pierwszą książkę ukradła podczas pogrzebu młodszego brata. To dzięki "Podręcznikowi grabarza" nauczyła się czytać i odkryła moc słów. Później przyszedł czas na kolejne książki: płonące na stosach nazistów, ukryte w bibliotece żony burmistrza i wreszcie te własnoręcznie napisane... Ale Liesel żyje w niebezpiecznych czasach. Kiedy jej przybrana rodzina udzieliła schronienia Żydowi, świat dziewczynki zmienił się na zawsze...

Do tej książki już zabierałam się od prawie roku, ale w końcu mi się udało.

Już na samym początku bardzo spodobał mi się fakt, iż cała historia opowiadana jest z perspektywy śmierci. Nie takiej śmierci w postaci kostuchy w czarnej szacie i z kosą. Jej uosobieniem był starszy mężczyzna, bez jakichkolwiek znaków szczególnych.

Powieść nie jest o wojnie, lecz z wojną w tle. Znajdziemy w niej także miłość - ale nie romans, lecz wątek o tym, żeby kochać, gdyż jutro może być już za późno - a także przyjaźń, przywiązanie, łzy, książki i śmierć, dużo śmierci...

Sama w sobie polubiłam jej personifikację. Wydawało się, jakby to nie ona uśmiercała ludzi, lecz tylko zabierała ich dusze i pozwalała wreszcie odpocząć od świata, wyzwalała ich od cierpienia. Śmierć została przedstawiona jako sympatyczna, współczująca i opiekuńcza "osoba". Markus Zusak wzbudził tą osobą moją sympatię.

Książka ta na zawsze zostanie w mojej pamięci i pewnie jeszcze nie raz po nią sięgnę.

Ostatnio miałam okazję obejrzeć także jej ekranizację, która - równie mocno jak książka - wzruszyła mnie i poruszyła do łez.

Gorąco polecam!